Vandaag bracht de regen een uitdaging die drie uur lang, waaraanhielddoor een melancholische sfeer zich nestelde. Ondanks de neerslag gleed m blaren, schuit als boter door de regen, zij het met wat capriolen van de GPS waar ik nog aan moet wennen. Het navigeren in de regen bleek een kunst op zich, met het eigenaardige gedrag van het scherm en een niet al te optimale GPS-signaal door de lage bewolking.
Na wat heen en weer gegaan te zijn, bereikte ik eindelijk de top van de heuvel “Monte Cecilia”. Mijn volgende bestemming was de kerk van “Santa Giustina” voor een welverdiende korte pauze en wat voeding. Tijdens de afdaling kwam ik langs het imposante “Palazzo del Principe” en stuitte ik op een betoverende houten villa bij het kasteel in Este.
Ondanks de regen trotseerde ik het park van Este, nam ik een welverdiende pauze, keek ik rond onder de galerijen en zette ik mijn weg voort langs het kanaal richting Montagana. Na 4 km buiten Este vond ik een geschikte plek om mijn kamp op te slaan, al voelde het een beetje vreemd. Binnen bereidde ik mijn maaltijd, want de aanhoudende regen liet weinig ruimte voor buitenactiviteiten. Uiteindelijk rustte ik om 19 uur na een dag vol ups en downs.
Op naar morgen, in de hoop op een zonnigere dag.
Met warme groeten