Gisteravond heb ik nog snel drie eitjes gebakken, ze smaakten me goed. Daarna nog een beetje op sociale media gezeten voordat ik ging slapen. Het was alsof iemand het licht had aangedaan, want de maan scheen fel. Ik heb goed geslapen, maar werd ‘s morgens een beetje fris wakker. Ik heb wat brood met tonijn klaargemaakt, alles keurig ingepakt en ben weer op weg gegaan.
Na nog een beetje te stijgen, kom ik aan bij de top, Passo della Crocetta. Daar heb ik even rust genomen, maar er was veel wind en die was behoorlijk koud. Terwijl ik daar zat, kreeg ik een hartverwarmend berichtje, eentje dat verschillende emoties bij me opriep. Het deed me goed om te reageren en een klein beetje brood te eten voordat ik aan de afdaling begon. Afdalen is blijkbaar niet mijn sterkste punt, want ik moest veel afremmen en kreeg pijn in mijn heupen, maar het ging wel.
Bij een klein kerkje bij een waterpomp heb ik de afwas gedaan van de dag ervoor en nog wat gegeten, wat parmezaanse kaas. Daarna ben ik weer verder gegaan, altijd maar dalen, en nu ben ik bij de rivier aangekomen.
Ik ben het grote stadje ingegaan en heb de brug overgestoken. In de eerste winkel die ik tegenkwam, heb ik mijn inkopen gedaan en op een bankje gezeten om al een deel op te eten. Ik heb ook twee potten confituur gekocht, want dat is toch goedkoper dan choco. De zon verdwijnt af en toe achter de wolken, maar als ze schijnt, voelt het toch wel lekker.
Langs de grote weg zie ik na het grote warenhuis een weg iets hoger liggen achter de muur, mooi afgebakend met lampen, naar een kapel. Ik neem deze weg, maar kom erachter dat hij afgesloten is als privéterrein. Dus keer ik terug langs de grote weg naar het volgende dorpje.
Ik passeer een industrieterrein en zie daar een werkplaats open. Ik vraag of ik mijn GSM kan opladen en dat is geen enkel probleem. Ik ga buiten zitten aan een tafeltje en wacht terwijl ze me water en een appelsapje brengen. Even later krijg ik zelfs een brioche en een taartje. Nadat mijn GSM is opgeladen, ga ik verder, want ik moet nog een stukje langs de grote weg voordat ik een slaapplaats kan vinden.
Ik laat de grote weg achter me en vind een rustig plekje waar ik mijn kip bak en een groot deel ervan opeet. Daarna nog een beetje op sociale media en dan ga ik slapen.