Goed geslapen, maar toch twee keer wakker geworden vannacht. Ik vermoed dat ik een probleem heb met mijn kussentje. Telkens moest ik het opnieuw opblazen. Misschien zit er een gaatje in of sluit het mondstuk niet meer goed af. Bovendien lijkt het terugslagklepje niet meer te werken. Mijn slaapzak was weer bedauwd aan de bovenkant, dus heb ik hem even opengelegd op de struiken. Helaas is er nog niet veel zon in het bos. Terwijl ik bezig ben met mijn ontbijt, passeert een dame met haar hond. Ze kijkt me een beetje vreemd aan, waarschijnlijk omdat ik daar zit te eten.
Hoewel mijn slaapzak nog een beetje vochtig is, pak ik hem toch alvast in. Later op de dag, als ik een open veld tegenkom, kan ik hem weer uitschudden en drogen. Ik vervolg mijn weg, die me door bossen en velden leidt. De paden zijn meestal van grind. Ik zie al brandweerwagens rondrijden in deze zone, klaar voor actie.
Vandaag belooft het zonnig te worden, met temperaturen tussen de 13 en 24 graden. Ik loop door tot in Fontvieille, waar ik me wil bevoorraden. Het eerste winkeltje dat ik tegenkom, sla ik over omdat ze daar geen conserven verkopen, maar de groenten zijn wel mooi en redelijk geprijsd. Ik ga verder naar de aangegeven Spar, waar de prijzen hoger zijn dan verwacht. Blijkbaar verkopen ze hier producten van Casino, wat de hoge prijzen verklaart.
Met een volle voorraad ga ik terug naar het GR-pad. Op het dorpsplein zitten de terrassen al vol. Een oudere heer spreekt me aan en stelt de gebruikelijke vragen. Hij benadrukt dat een goede gezondheid het belangrijkste is en dat ik goed voor mezelf moet zorgen, zoals de dokter mij al zei.
Het pad dat ik volg is glooiend en ik neem regelmatig pauzes. Ik geniet van mijn gekochte waren. Een eindje verderop wordt het pad moeilijk vindbaar. Ik moet door een olijfgaard, waar de pachter een soort pad heeft vrijgemaakt. Op een gegeven moment klopt het pad niet meer met de GR-route. Ik zoek wat hoger en lager en besluit uiteindelijk dwars over te steken. Dan kom ik inderdaad weer op het juiste pad uit. Het was moeilijk te vinden door de distels die de weg versperren. Verderop is er weer hetzelfde probleem: open vlakte met verschillende wegen en geen markeringen. Omdat het een kale vlakte is met alleen maar struiken, is het moeilijk om de juiste weg te vinden. Tot overmaat van ramp valt mijn gsm uit door een lege batterij. Ik probeer mijn weg te zoeken, maar het is hopeloos. Ik neem een pauze om mijn gsm op te laden met een batterij en ontdek dat ik slechts 100 meter van het pad was afgedwaald.
Terug op het goede pad kom ik langs een oud aquaduct. Je kunt goed de binnenkant zien en hoe mensen door deze heuvel een doorgang hebben gemaakt. Het zijn indrukwekkende kunstwerken uit de oudheid. De laatste heuvel bij dit aquaduct is volledig kaalgebrand, deels door brand en deels door de Mistral, de harde wind hier. Geen enkele boom staat nog overeind, maar ze rotten niet zoals bij ons in België.
Ik vervolg mijn weg over een asfaltbaan tot ik de grote weg bereik die naar Arles leidt. Deze weg is druk, wat me zorgen baart over het vinden van een gratis slaapplaats in Arles. Daarom stop ik 7 km voor Arles om mijn opties te overdenken. Uiteindelijk besluit ik om hier op een parkeerplaats mijn eten klaar te maken en de nacht door te brengen. Het wordt een eenvoudige maaltijd van aardappelen met wortelen en ui, en ik permitteer mezelf nog een kop thee.
Ik probeer morgen vroeg in Arles aan te komen om te zien of ik een gratis slaapplaats kan vinden. Zo niet, dan kan ik altijd verder trekken. Vandaag ben ik te moe om door te gaan; het was een zware dag. Ik heb van alles meegemaakt: losse veters, steentjes in mijn schoenen, muggen die prikken tijdens pauzes, en andere kleine ongemakken die de dag moeilijker maakten. Voor mij is dit een teken dat ik Arles vandaag niet moet bereiken.
Ik wacht tot het donker wordt, spreid mijn slaapzak uit en werk nog wat aan mijn spullen. Morgen is weer een nieuwe dag.