Ik opende mijn ogen na een goede nachtrust van acht uur. De ochtendzon sijpelde door het gordijn en vulde de kamer met een warme gloed. Ik strekte me uit en glimlachte, klaar om de dag te omarmen. Het gevoel van rust en energie vulde mijn lichaam terwijl ik mijn benen over de rand van het bed zwaaide en opstond.
Na een stevig ontbijt begon ik mijn ochtendroutine. De geur van vers brood en koffie vulde de lucht terwijl ik mijn kleding waste en ophing om te drogen in de verfrissende daglucht. Terwijl de kleding zachtjes wiegde in de bries, nam ik een moment om te genieten van de rust om me heen. Het was een moment van eenvoudige voldoening, een moment om de stilte te koesteren.
Tijdens het ontbijt las ik wat nieuws op mijn favoriete website en werkte ik een paar kleine taken bij. De wereld draaide door, maar hier, in deze kleine oase van rust, voelde ik me verbonden met het moment. Daarna nam ik even de tijd om te ontspannen en een korte siësta te doen. De rust deed wonderen voor mijn energie en ik voelde me verfrist toen ik ontwaakte.
Om 18 uur stapte ik opgewekt de deur uit richting het huis van Marie. De geur van zoete aardappelen met varkensgebraad en bonen verwelkomde me zodra ik binnenkwam. Marie en Marc begroetten me met een warme glimlach en we genoten samen van een heerlijke maaltijd. De tafel was gevuld met kleurige schalen en de smaak van het eten bracht een glimlach op mijn gezicht. Het dessert, een verrukkelijk ijsje, was de perfecte afsluiting van de maaltijd.
De gesprekken waren levendig en de tijd vloog voorbij. We spraken over van alles en nog wat, van oude herinneringen tot nieuwe dromen. Marc vertelde verhalen uit zijn tijd als militair en Maria deelde anekdotes uit haar tijd in Portugal. De warmte van hun gezelschap en de rijke verhalen die ze vertelden, maakten de avond bijzonder.
Terwijl ik afscheid nam van Marie en Marc en haar huis verliet, voelde ik me dankbaar voor zo’n mooie dag vol eenvoudige geneugten en warme verbindingen. Met een tevreden glimlach op mijn gezicht keerde ik terug naar het logement, klaar om te rusten en te dromen over de avonturen die morgen zouden brengen.
De lucht was inmiddels afgekoeld en de sterren begonnen te fonkelen aan de hemel. Ik stapte het appartement binnen en sloot de deur achter me. Het was een lange dag geweest, maar een dag vol kleine zegeningen die mijn hart vulden met vreugde. Ik kroop onder de dekens, het zachte bed voelde als een luxe. Met een tevreden zucht sloot ik mijn ogen, klaar om in slaap te vallen en te dromen over de nieuwe dag die voor me lag.