Na een goede nachtrust op een rustig plekje, pakte ik alles netjes in en vertrok om 6:15 uur. Het was nog een beetje fris, maar niet al te koud. Bij de toiletten vulde ik alle flessen met water. Ik besloot vroeg te vertrekken om zo min mogelijk verkeer tegen te komen langs de grote weg.
We moesten deze weg volgen tot in Le Val. Ik had gisteren alle opties nog eens doorgenomen, maar vond geen alternatieve route. We moesten tweemaal een waterstroom oversteken en de enige bruggen, zonder al te veel omweg, lagen op de provinciale route. Daarom bleven we de weg volgen.
Het was soms gevaarlijk omdat er snel gereden werd, en in de bochten was de zichtbaarheid veel minder. Het probleem deed zich vooral voor als er langs beide kanten een auto aankwam.
Bij een Intermarché in Montfort deed ik enkele inkopen. Verderop bij een rotonde nuttigde ik mijn maaltijd. Het was al 10:30 uur en ik had me goed vol gegeten. Op deze volle maag was het lastig om verder te gaan. Ik besloot daarom hier even uit te rusten en legde mijn onderzeil klaar voor een dutje.
Het was al 12 uur toen ik merkte dat de schaduw waarin ik lag, langzaam verdween onder de hete zon. Ik besloot weer verder te gaan langs de moeilijke weg, waar het verkeer inmiddels flink was toegenomen. Soms was er geen auto te bekennen, en dan weer passeerde er een lange rij.
Om 13:30 nam ik opnieuw een pauze en vond ik een boom waar ik kon schuilen. Ik at eerst een beetje en viel daarna in een diepe slaap.
Tegen 15 uur was het tijd om weer verder te gaan. De hitte van de dag begon te wegen en het zweet liep langs mijn armen. Er was weinig schaduw te vinden, maar uiteindelijk bereikte ik Le Val. Ik zocht de weg naar de kerk en belandde op een pleintje waar ik even ging zitten om uit te rusten. In een boom ontdekte ik een kraan, alsof de boom zelf water kon geven. Er stond een emmertje onder de kraan om water op te vangen, handig om mijn dorst te lessen. Er zat ook een man met een hond, en hoewel we niet veel zeiden, was de uitwisseling hartelijk. Hij bood me zelfs een biertje aan, dat hij even later kwam brengen.
Na het biertje vertrok ik naar de kerk, waar helaas geen diensten waren. Ik zocht naar informatie over overnachtingsmogelijkheden en vond uiteindelijk het nummer van de parochie. Na even gebeld te hebben, verscheen er een vrouw die me naar de benedenverdieping van de pastorij leidde. Hier was een speciale ruimte voor pelgrims, voorzien van een bed, tafel en badkamer. Ze gaf me de sleutel en legde uit waar ik alles kon vinden voordat ze vertrok.
Maakte wat thee, nam een douche en probeerde wat te werken op social media, hoewel de verbinding niet al te best was. Ik voelde me een moe en had een lichte druk op mijn borstkas. De verkoudheid van vorige week leek nog niet helemaal over, vooral als ik in een koude kerk zat. Ik hoopte op een goede nachtrust om me beter te voelen.