De laatste druppels regen vielen met een zachte tik op de grond, en de lucht begon langzaam op te klaren. Het was eindelijk tijd om mijn spullen in te pakken en mijn reis voort te zetten. Ik borg het natte zeil en de plastic zakken zorgvuldig op, zodat alles zo droog mogelijk bleef. De laatste hapjes van mijn proviand verdwenen in mijn mond terwijl ik om me heen keek. Hoewel alles behoorlijk vies was, probeerde ik zoveel mogelijk schoon te maken voordat ik verder ging.
Als eerste bevestigde ik een stuk plastic aan de onderkant van mijn rugzak om extra bescherming te bieden. Daarna trok ik de regenhoes eroverheen. Mijn slaapmatje en tent had ik netjes aan de onderkant van de rugzak bevestigd, zodat ik ze gemakkelijk kon opspannen wanneer nodig.
We moesten nog een stuk door het bos, en ik besloot mijn paraplu paraat te houden voor het geval er nog een bui zou vallen. Onze weg leidde ons door luxe villa wijken met enorme domeinen, bijna allemaal met zwembaden en goed onderhouden tuinen.
Bij aankomst in Mouans-Sartoux ging ik eerst naar een lokale winkel om mijn voorraden aan te vullen. De prijzen waren vrij hoog, maar ik slaagde erin een fles melk, een brood van 500 gram, spekjes en een soort jagersworst te bemachtigen. Met mijn aankopen op zak maakte ik me klaar voor een bezoek aan het wassalon.
Daar aangekomen, trok ik een schoon overhemd en een paar schone kousen aan, zodat ik de vuile exemplaren meteen met de rest kon wassen. Ook mijn beugeltas kreeg een grondige reiniging.
Het was even uitzoeken hoe ik alles het beste kon wassen op 40 graden met een desinfecterende voorwas. Ik zette de droger voor 14 minuten aan, maar na 7 minuten haalde ik de fleece en de handdoeken eruit, aangezien deze al droog waren. De rest liet ik nog even doordraaien. Aan het einde van de droogtijd haalde ik de t-shirts en het lichtere wasgoed eruit. Vervolgens liet ik de droger nog eens 7 minuten draaien voor de broek, kousen en het ondergoed.
Met mijn was weer netjes op orde, voelde ik me opgelucht. Het was fijn om even rust te nemen in Mouans-Sartoux en mijn spullen schoon te maken voordat ik mijn reis zou voortzetten.
Alles was netjes opgevouwen en opgeborgen in plastic zakken, klaar om mijn reis voort te zetten. In het wassalon had ik drie uren doorgebracht, terwijl het buiten droog bleef. Nadat ik mijn wasgoed had afgehandeld, ging ik naar buiten en nam ik een moment om de omgeving te verkennen.
Mijn eerste stop was de kerk, waar ik werd verwelkomd door het prachtige geluid van een orgelspel. Ik bleef vijf minuten luisteren en genoot van de serene sfeer die de muziek creëerde. Daarna wandelde ik naar het kasteel dat tegenover de kerk stond. Het kasteel herbergde kunstwerken en bood toegang tot een openbare wc. Ik maakte gretig gebruik van deze faciliteiten, laadde een batterij op en at verder aan mijn jagersworst met brood. Ik vulde mijn watervoorraad bij en bleef ongeveer anderhalf uur in het kasteelpark.
Toen ik het kasteelpark verliet, merkte ik dat het begon te druppelen. Ik trok snel de plastic zak en de regenhoes over mijn rugzak en beschermde mezelf met mijn paraplu. Zo vervolgde ik mijn weg voor nog eens twee uur.
Op mijn route stuitte ik op een oversteek van een beek. Helaas was er geen voorziening om deze te voet over te steken, en het water stroomde over het wegdek. Daarom trok ik mijn schoenen uit en waadde ik voorzichtig door het water. De kleine steentjes onder mijn voeten prikten, maar het was vooral de sterke stroming waar ik voor moest oppassen. Het water kwam tot aan mijn knieën, en ik zorgde ervoor om mijn evenwicht te behouden terwijl ik overstak.
Aan de overkant kon ik een pad door het bos volgen, wat me een moment van rust gaf. Terwijl ik mijn weg voortzette, begon ik al te zoeken naar een geschikte plek om even uit te rusten. Uiteindelijk vond ik een splitsing van verschillende wegen, waar ik besloot te stoppen. Hoewel ik me bewust was van mijn zichtbaarheid, was ik blij een plekje te hebben gevonden om even op adem te komen en mijn reis te plannen voor het vervolg.