Dag 53 van Monte Pain Delle Vigne tot Taggia

Ik werd van vermoeidheid en algemene pijn met mijn kleren aan tussen mijn flanellen laken in mijn slaapzak gekropen. Het fleece deken heb ik in de slaapzak over mijn bovenlichaam gelegd. Mijn slaapzak heb ik voor alle veiligheid in mijn bivakzak gestoken.

Het begon licht te regenen en er was een lichte wind. Ondanks de omstandigheden viel ik snel in slaap. Op een gegeven moment werd ik wakker van hevige wind, die drie pinnen van mijn zeil uit de grond had geworpen, maar dankzij de touwen die ik voor de zekerheid had bevestigd, bleef mijn tent stabiel. De regen werd hevig, maar ik was zo vermoeid dat ik door de regen heen sliep. 

‘s Morgens werd ik wakker om 6 uur en zag de zonsopgang. Besloot om nog een uurtje verder te slapen, om daarna om 7 uur definitief op te staan. Rustig bereidde ik alles voor, pakte mijn spullen netjes in, en vertrok rond 9 uur met een bijna lege voorraad aan brood en alleen nog een zakje walnoten. 

Het was een lange wandeling langs een weg tot aan het volgende dorp. De route was licht dalend en het vals plat maakte het redelijk aangenaam, al moest ik 8 km afleggen. 

In het dorp Castellaro vond ik een bar met de naam “Market”. Daar kocht ik 800 gram brood en drie blikjes ingeblikt vlees. Een bakker was er niet meer te vinden, helaas. Ik at twee blikjes vlees en drie grote sandwiches op bij de kerk. 

Mijn tocht vervolgde met een steile afdaling, waarbij het zachtjes begon te regenen. Met de regenhoes over mijn rugzak en mijn paraplu in de hand ging ik verder. Al snel werd de regen heviger, maar ik bleef doorgaan. Ik volgde oude wegen die niet meer veel werden gebruikt. De wegen waren mooi aangelegd, met een meesterlijke vakmanschap, inclusief een centrale rijstrook en twee zijpaden, en waterafvoerkanaaltjes die naar de berg toe leidden. De treden waren niet hoger dan 10 cm en het pad had een licht hellend vlak. De keien waren door de tijd glad geworden, en ik passeerde een oude, lange brug die nog steeds intact was. Het was prachtig om de oude architectuur en vakmanschap te zien, ondanks dat de wegen op sommige plekken weggespoeld waren.

Na de afdaling kwam ik aan in het dorp Taggia. Het was 13 uur en 10 minuten. De meeste winkels waren al gesloten, zelfs de supermarkt. Ik vond een droge plek onder een grote boom op een bankje, waar ik het laatste blikje met een sandwich at. Ik keek op de kaart en zag dat er veel winkels waren aan het eind van het dorp, en ik moest daarvoor een kleine omweg maken.

Ik deed mijn inkopen bij een Eurospin en trakteerde mezelf op wat lekkers en chocoladecake. Ook kocht ik genoeg voor de komende dagen, want ik wilde niet zonder eten komen te zitten. Mijn bankkaart weigerde helaas, dus moest ik mijn laatste reservegeld gebruiken. Ik had veel gekocht, wat mijn rugzak zwaarder maakte. Het regende nog steeds hard en bleef dat een tijdje doen.

Ik vond een beschutte plek onder een grote boom, waar ik kon rusten tot de regen afnam. Om 18 uur stopte de regen en kwam de zon tevoorschijn, maar ik besloot toch om de nacht daar door te brengen, want het zou opnieuw gaan regenen.

De temperatuur was gedaald tot zeven graden, dus ik drapeerde mijn fleece over me om warm te blijven. Ik wachtte tot 20 uur en ging toen mijn slaapplaats inrichten voor een rustige nacht.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *