De avond bracht veel wind met zich mee, maar ik zette mijn paraplu op en dit beschermde me tegen de wind die achter me kwam. Het waaide hard en er vielen flinke regenbuien. Gelukkig kon ik schuilen onder de overbrugging tussen de twee gebouwen.
‘s Morgens was de wind gaan liggen en de lucht was helder. Ik genoot van het zonnetje om mezelf op te warmen. Na het ontbijt waste ik de kleren van gisteren en liet alles luchten terwijl ik mijn weg uitplande. Vervolgens pakte ik alles netjes in.
Vandaag voelde ik me wat moe, dus ik nam het rustig aan. Bij de eerste heuvel nam ik een pauze halverwege en zette me op een bankje om mijn selfie-stick aan te passen met een ijzer draad, zodat ik mezelf kon filmen tijdens het wandelen.
Toen ik verder ging, merkte ik dat ik me steeds minder fit voelde. Ik droeg mijn fleece-jack, maar moest het tijdens het klimmen steeds uitdoen omdat ik begon te zweten. Eenmaal boven aangekomen, deed ik mijn fleece weer aan, maar ik merkte dat ik moeite had met ademhalen.
Beneden in het dorp Oliveto ging ik naar een supermarkt om brood, wat toespijs en een koord te kopen. Ik nam plaats op een bankje bij de supermarkt, at wat brood en paste mijn selfie-stick aan. Ik voelde me vermoeid en viel bijna in slaap.
Met hernieuwde moed verliet ik de supermarkt. Even verderop was een kerk waar ik wat rust vond. Ik overwoog om te wachten op de eredienst om 18:30, maar dat zou nog even duren. Het was koud, en de wind blies hard. Ik twijfelde of ik moest blijven of verder moest gaan.
Terwijl ik aan het wachten was, kwam de pastoor naar buiten en vroeg of ik een slaapplaats had. Ik legde uit dat ik meestal buiten sliep, maar hij zou me te slapen leggen ,maar moet wachten tot de vormelingen buiten zijn.
Na een uurtje wachten leidde de pastoor me naar zijn bureau, waar hij me een stempel in mijn officiële credencial gaf. Daarna bracht hij me naar een sportcentrum, waar ik een kamer met twee bedden kreeg. Hij gaf me ook nog een grote fruitsap en drie croissants met chocolade. Omdat ik last had van lichte borstpijn, gaf hij me twee aspirines.
Ik woonde om 18:30 de eredienst bij. Na de mis stelde de pastoor me voor aan de parochianen en zei dat zijn parochie vandaag een pelgrim herbergde. Verschillende mensen feliciteerden me en vroegen me onderweg voor hen te bidden.
Daarna ging ik naar een Lidl-supermarkt en kocht wat toespijs voor mijn brood. Ik voelde me echt koud, maar eenmaal terug in mijn kamer at en dronk ik zoveel mogelijk, nam mijn aspirines en legde me op het bed. Ik voelde me niet goed. Ik had het warm en al mijn spieren deden pijn. Waarschijnlijk had ik een verkoudheid opgelopen door het warme weer aan de ene kant van de heuvel en de wind aan de andere kant. Ook het vele zweten tijdens het klimmen en dan weer de koude wind maakte me vatbaar. Gelukkig kon ik binnen slapen, wat op dat moment het belangrijkst was voor mijn herstel.