Gelukkig lag ik binnen, want het heeft de hele nacht hard geregend. Ik genoot van vier koppen koffie, iets wat ik al lang niet meer had gedaan. De stad was echter rumoerig, wat mijn slaap verstoorde, en ik denk dat ik pas rond 1 uur ‘s nachts in slaap viel.
Deze ochtend stond ik op om 5:30 uur. Ik schoor me, at brood met fruit en begon mijn dag. Ik maakte me klaar voor de mis in een nabijgelegen kerk. Het was een andere pastoor dan ik gewend was, maar sommige mensen waren dezelfde, zoals de zusters.
Na de eredienst liep ik een stuk door de winkelstraat. Mijn heupen voelden zwaar aan, waarschijnlijk door het vele wandelen van gisteren. Ik wist dat ik vaker pauzes zou moeten nemen om mijn heupen te ontlasten.
Onderweg kocht ik brood zonder zout, dat goed smaakte met wat choco. De weg die ik volgde, bestond voornamelijk uit industrieterreinen en grote wegen. Af en toe kon ik even afwijken, maar meestal kwam ik terug op de grote baan. De hele ochtend droeg ik mijn fleecejas, want de temperatuur was gedaald en er woei een stevige wind vanaf de zee.
Ik zag de heuvels in de verte en voelde me aangetrokken tot de natuur, weg van de badplaatsen. In een Ekom-warenhuis deed ik mijn inkopen en vond de prijzen lager dan verwacht, zelfs voor merkproducten. Ik kocht fishsticks voor een toekomstige maaltijd.
Terug op de grote weg besloot ik een baantje te nemen, wat me een beetje klimmen opleverde en een pad tussen twee snelwegen. De ene snelweg was 10 meter hoger dan ik, de andere 10 meter lager, en ik volgde dit pad een tijdje. Op een beschutte plek tussen bamboe en bomen maakte ik mijn eten klaar.
Een stukje verder vond ik een kerk, waar ik even neerstreek. De kerk was in restauratie en niemand was aanwezig. Ik zat tegen de deur, en toen het begon te regenen, bleef ik droog onder de stelling die er stond. Op een gegeven moment viel ik in slaap, en toen ik wakker werd, was er een uur verstreken.
Vervolgens slingerde ik mijn weg al dalend en stijgend onder de autosnelweg door. Soms volgde ik geasfalteerde wegen, soms zware betonnen banen, altijd vrij van verkeer. Ik vermoedde dat deze wegen waren aangelegd voor de bouw van de autostrade.
wederom op de openbareweg, een dame op een scooter stopte even om me te waarschuwen voor de harde wind en raadde me aan om niet te dicht bij de rand van de weg te lopen. Ze had gelijk, de wind was krachtig en kwam uit het binnenland.
Mijn eindbestemming was Arenzano, waar ik het eerste kerkje dat ik zag binnen ging. Twee vriendelijke heren, waarschijnlijk broeders, boden aan me het museum te laten zien en leidden me rond. Aan het einde van de rondleiding vroeg ik hen of ze wisten waar ik kon overnachten. Ze wezen me de weg naar de zusters van Sacre Coeur en gaven me een kaartje mee om aan de zusters te laten zien dat ik van hen gestuurd was.
Met de hulp van een vriendelijke bejaarde man vond ik de zusters en legde ik uit dat ik een overnachtingsplek zocht. Hoewel ik geen reservering had, verwelkomden ze me en gaven me een kamer, vergelijkbaar met een hotelkamer. Ik voelde me gelukkig en opgelucht.
Na een lichte maaltijd legde ik me op het bed en viel snel in slaap, tevreden met de avonturen van de dag.