Ik heb goed geslapen, ondanks dat ik op de grond lag met keien onder mij. Mijn kuiten waren stijf en mijn rechterknie voelde verkrampt aan. Eerst moet ik eten, daarna kan ik mijn slaapzak luchten, alles inpakken en ervoor zorgen dat de poortjes goed gesloten zijn. Ik begin met een korte klim, gevolgd door golvend terrein totdat we een grote weg bereiken die ons naar Genova leidt.
Onderweg valt er niet veel bijzonders te zien. Ik zie een kerk en ik merk dat er veel stopcontacten beschikbaar zijn. Twee vrouwen zijn bezig met het opruimen van de kerk, en ik vraag of ik mijn telefoon mag opladen – dat is geen enkel probleem voor hen. We blijven hier ongeveer anderhalf uur zodat ik mijn telefoon volledig kan opladen. Ik werk aan mijn teksten, die ik van plan ben te publiceren op mijn website, maar het kost tijd. Ik kan slechts één tekst per half uur doen. Zodra mijn batterij volledig is opgeladen, is het tijd om verder te gaan. Ik vraag om een stempel voor mijn boekje, en na het zoeken vinden ze de dame die het kan stempelen. Ik sluit het boekje te snel en nu zijn beide zijden bestempeld.
Ik vervolg mijn weg langs de hoofdweg naar Genova. Wanneer ik aankom, wandel ik langs de grote boulevard en vervolgens door de winkelstraat, wat erg leuk is omdat je hier onder de galerijen loopt. Bij een kerk moet ik dringend naar het toilet, maar ze vertellen me dat het pas om 16:00 uur open gaat, wat ik niet kan afwachten. Ik aarzel, ga naar buiten om te kijken of ik elders iets kan vinden, maar tevergeefs. Ik keer terug naar de kerk en leg de man uit dat ik naar het toilet moet, niet naar eten op zoek ben. Hij had me verkeerd begrepen. Hij brengt me naar het toilet, wat een opluchting is. Daarna vraagt hij of ik een kopje koffie wil, wat ik nooit afsla. Als ik me klaarmaak om te vertrekken, geeft hij me twee koeken, een blik tonijn en een blikje cornedbeef mee. Dankbaar bedank ik hem en ga ik op pad, net als de regen begint te druppelen.
Terwijl ik door het hart van de stad loop, word ik beschermd tegen de regen door de galerijen, maar zodra ik het prachtige centrum achter me laat, zijn het lang duistere straatjes gevuld met piepkleine winkeltjes, gerund door mensen van over de hele wereld – Afrikanen, moslims, Pakistani, je noemt het maar op. Deze kleine winkeltjes bieden goederen aan tegen aantrekkelijke prijzen, de helft van wat je op de grote boulevard zou vinden. In een van deze winkeltjes, gerund door een Indiase man die verschillende kabels verkoopt, koop ik een kabel voor mijn zonnepanelen en een snellader met een aansluiting voor de zonnepanelen, zodat ik mijn tweede batterij kan opladen.
Ik loop goed, maar ben wel een beetje moe. Ik heb mijn doel bereikt, maar moet beslissen of ik door de stad wil trekken of een slaapplaats wil vinden. Ik heb twee jeugdherberg gecontacteerd, maar hun leeftijdslimiet is 45 jaar en ze willen geen uitzondering maken. Ik denk dat ik door de stad zal trekken. Ik heb eerder een kerk op het oog, gewijd aan Sint Franciscus, en misschien heb ik geluk en kan ik daar een plekje vinden om te rusten. We zullen zien hoe ver ik kom.
Onderweg kom ik nog een andere kerk tegen. Ik ben moe, dus ik stap naar binnen. Er is een dienst aan de gang. Nadat ik heb deelgenomen, loop ik naar voren en zie ik nonnen zitten. Mijn eerste gedachte is om de nonnen te vragen. Dan komt de priester naar me toe, schudt mijn hand en leg ik hem uit dat ik de stad niet uit kan en dat buiten slapen in de stad gevaarlijk is. Nogmaals vraag ik alleen om een plekje om te rusten – het hoeft geen bed te zijn en ik heb geen eten nodig, alleen vier muren. Hij kan me me herbergen in een andere kleine kerk, op de eerste etage. We gaan snel nog een stempel halen voor mijn boek. En dan leidt hij mij naar het kerkje dat niet ver af was om de eerste verdieping bevindt zich een wc met lavabo en tafel en enkele stolen. Bedanken 1000 maal. Wij om mensen elkaar hij geeft me de zegen en ik zeg dat ik morgen om 7 uur in een andere klein kerk zijn eerder dienst bij zal wonen om hem te bedanken voor zijn goedheid. Ik lig hier rustig voor mij is dit heel comfortabel.Ik heb goed geslapen, ondanks dat ik op de grond lag met keien onder mij. Mijn kuiten waren stijf en mijn rechterknie voelde verkrampt aan. Eerst moet ik eten, daarna kan ik mijn slaapzak luchten, alles inpakken en ervoor zorgen dat de poortjes goed gesloten zijn. Ik begin met een korte klim, gevolgd door golvend terrein totdat we een grote weg bereiken die ons naar Genova leidt.
Onderweg valt er niet veel bijzonders te zien. Ik zie een kerk en ik merk dat er veel stopcontacten beschikbaar zijn. Twee vrouwen zijn bezig met het opruimen van de kerk, en ik vraag of ik mijn telefoon mag opladen – dat is geen enkel probleem voor hen. We blijven hier ongeveer anderhalf uur zodat ik mijn telefoon volledig kan opladen. Ik werk aan mijn teksten, die ik van plan ben te publiceren op mijn website, maar het kost tijd. Ik kan slechts één tekst per half uur doen. Zodra mijn batterij volledig is opgeladen, is het tijd om verder te gaan. Ik vraag om een stempel voor mijn boekje, en na het zoeken vinden ze de dame die het kan stempelen. Ik sluit het boekje te snel en nu zijn beide zijden bestempeld.
Ik vervolg mijn weg langs de hoofdweg naar Genova. Wanneer ik aankom, wandel ik langs de grote boulevard en vervolgens door de winkelstraat, wat erg leuk is omdat je hier onder de galerijen loopt. Bij een kerk moet ik dringend naar het toilet, maar ze vertellen me dat het pas om 16:00 uur open gaat, wat ik niet kan afwachten. Ik aarzel, ga naar buiten om te kijken of ik elders iets kan vinden, maar tevergeefs. Ik keer terug naar de kerk en leg de man uit dat ik naar het toilet moet, niet naar eten op zoek ben. Hij had me verkeerd begrepen. Hij brengt me naar het toilet, wat een opluchting is. Daarna vraagt hij of ik een kopje koffie wil, wat ik nooit afsla. Als ik me klaarmaak om te vertrekken, geeft hij me twee koeken, een blik tonijn en een blikje cornedbeef mee. Dankbaar bedank ik hem en ga ik op pad, net als de regen begint te druppelen.
Terwijl ik door het hart van de stad loop, word ik beschermd tegen de regen door de galerijen, maar zodra ik het prachtige centrum achter me laat, zijn het lang duistere straatjes gevuld met piepkleine winkeltjes, gerund door mensen van over de hele wereld – Afrikanen, moslims, Pakistani, je noemt het maar op. Deze kleine winkeltjes bieden goederen aan tegen aantrekkelijke prijzen, de helft van wat je op de grote boulevard zou vinden. In een van deze winkeltjes, gerund door een Indiase man die verschillende kabels verkoopt, koop ik een kabel voor mijn zonnepanelen en een snellader met een aansluiting voor de zonnepanelen, zodat ik mijn tweede batterij kan opladen.
Ik loop goed, maar ben wel een beetje moe. Ik heb mijn doel bereikt, maar moet beslissen of ik door de stad wil trekken of een slaapplaats wil vinden. Ik heb twee jeugdherberg gecontacteerd, maar hun leeftijdslimiet is 45 jaar en ze willen geen uitzondering maken. Ik denk dat ik door de stad zal trekken. Ik heb eerder een kerk op het oog, gewijd aan Sint Franciscus, en misschien heb ik geluk en kan ik daar een plekje vinden om te rusten. We zullen zien hoe ver ik kom.
Onderweg kom ik nog een andere kerk tegen. Ik ben moe, dus ik stap naar binnen. Er is een dienst aan de gang. Nadat ik heb deelgenomen, loop ik naar voren en zie ik nonnen zitten. Mijn eerste gedachte is om de nonnen te vragen. Dan komt de priester naar me toe, schudt mijn hand en leg ik hem uit dat ik de stad niet uit kan en dat buiten slapen in de stad gevaarlijk is. Nogmaals vraag ik alleen om een plekje om te rusten – het hoeft geen bed te zijn en ik heb geen eten nodig, alleen vier muren. Hij kan me me herbergen in een andere kleine kerk, op de eerste etage. We gaan snel nog een stempel halen voor mijn boek. En dan leidt hij mij naar het kerkje dat niet ver af was om de eerste verdieping bevindt zich een wc met lavabo en tafel en enkele stolen. Bedanken 1000 maal. Wij om mensen elkaar hij geeft me de zegen en ik zeg dat ik morgen om 7 uur in een andere klein kerk zijn eerder dienst bij zal wonen om hem te bedanken voor zijn goedheid. Ik lig hier rustig voor mij is dit heel comfortabel.