Dag 37 van Sestri Levante tot Sant’Andrea di Rovereto

Vandaag was een dag vol ervaringen en observaties. Hoewel ik aanvankelijk moeite had met slapen, kon ik uiteindelijk toch in slaap vallen, al waren er buikkrampen die me ‘s nachts wakker maakten. Na een korte wandeling naar het toilet voelde ik me beter en kon ik de nacht in mijn slaapzak doorbrengen.

‘s Morgens begon ik mijn dag met me helemaal te wassen aan de wasbak, wat een verfrissend gevoel gaf. Daarna trok ik een andere set kleren aan en maakte ontbijt, waarbij ik een derde van mijn chocopot nuttigde. Ik ontdekte dat ik volgens mijn fysieke inspanning veel meer calorieën zou moeten eten, maar het is lastig om voldoende te consumeren tijdens mijn reis.

Nadat ik alles netjes had georganiseerd, verzamelde ik al het vuil wasgoed en maakte me klaar voor vertrek. Mijn rugzak voelde zwaar aan, deels door de appelsienen die ik had meegenomen en de kilo suiker die ik had gekocht. Toch was ik blij met mijn nieuwe vondst, een fleece vest, die ik had gevonden tussen spullen van hulp voor de armen. Hoewel de mouwen iets kort waren, paste het vest goed en hield het me warm.

Rond 8:30 uur was ik klaar voor vertrek. De zon scheen, en de lucht was helder op een paar wolken na. Ik liep een eindje verder buiten het dorp en vond een bank met uitzicht. Hier bakte ik mijn twee kippenbouten, die even de tijd nodig hadden om gaar te worden, maar uiteindelijk smaakten ze heerlijk.

Verder over een heuvelpad met reuwe keien. In Cavia maakte ik een korte stop bij een bankje dat eruitzag als een boot, een unieke en charmante plek om even uit te rusten. Toen ik bij de kerk aankwam, bewonderde ik de prachtige architectuur van de Chiesa della Santissima Concezione, al was deze helaas gesloten.

De route leidde me naar Lavagna, waar ik de basiliek, Basalica Di Santo Stefano, bezocht. De weelderige versieringen met gouden moluren en indrukwekkende schilderijen maakten een diepe indruk op me. In Lavagna wandelde ik door de hoofdstraten, die rond lunchtijd uitgestorven leken. Ik vond een groot warenhuis en kocht brood, yoghurt en een fles cola voor de energie. Terwijl ik mijn lunch nuttigde bij een andere kerk, genoot ik van de rust en het uitzicht.

Na een korte pauze vervolgde ik mijn weg over een brug naar Chiavari. De lange winkelstraat met galerijen aan beide kanten had een levendige sfeer, met mensen die ontspannen op bankjes zaten. Ik bezocht een boekenwinkel en kocht een klein boekje om als credentieel te gebruiken. De dame in de winkel was vriendelijk en drukte zelfs een stempel voor me en kreeg een potlood cadeau.

Ik vulde mijn kruiken bij een waterpunt aan en verliet Chiavari. De stad had veel te bieden, maar ik moest verder. De route leidde me omhoog naar de kerk, een steile klim, maar het panoramische uitzicht was het waard. Boven aangekomen, sprak de pastoor me aan omdat hij zag dat ik een pelgrim was. De kerk was versierd met oude fresco’s, hoewel de onderkant was beschadigd door vocht. Er was ook een kapel gewijd aan Maria.

Uiteindelijk besloot ik mijn weg voort te zetten, omdat ik nog maar 2 km moest gaan om mijn bestemming te bereiken. In Sant’Andrea di Rovereto vond ik een overdekte bushalte met enkele banken, die ik als een soort grot beschouwde. Het was de perfecte plek om te overnachten.

Hoewel de rugzak zwaar aanvoelde, was ik tevreden met mijn beslissing om verder te gaan. De dag bracht me voldoening en moed voor de volgende dag, die waarschijnlijk een lange dag zou worden.