De nacht begon met een indrukwekkende onweersbui, maar gelukkig hield mijn tent stand en bleef alles droog. Toen ik ‘s ochtends om 6 uur ontwaakte, was de lucht helder en voelde de ochtendlucht verfrissend aan. Na een stevig ontbijt met boterhammen brak er echter plotseling een nieuwe regenbui los, vergezeld van stevige windstoten die zelfs twee tentpinnen uit de grond sloegen. Alles ingepakt en verder. Ik moest mijn regenkleding aantrekken en schuilen onder het afdak van een kerk, waar ik me op een bankje nestelde en wachtte tot de regenbui voorbij was.
Terwijl ik daar zat, verscheen er plotseling een vriendelijke zuster die de kerk aan het klaarmaken was. Ze bood me warmte en gastvrijheid aan in de kerk, waar ze zelfs een kacheltje voor me aanzette. Haar hartverwarmende gebaar werd nog verder versterkt toen er een lokale inwoner verscheen met een zak vol goodies, waaronder een fleece deken om me warm te houden. Hoewel er even gesprekken waren over het bieden van een slaapplaats voor de nacht, was dit uiteindelijk niet mogelijk vanwege bepaalde regels, maar ik werd uitgenodigd om samen met de zuster te genieten van een heerlijke maaltijd in haar woonst.
Na de maaltijd vervolgde ik mijn weg, maar al snel werd ik opnieuw overvallen door een stortbui. Gelukkig vond ik opnieuw beschutting onder het portaal van een andere kerk, waar ik wachtte tot de zon weer tevoorschijn kwam. Uiteindelijk besloot ik verder te trekken, ondanks de dreigende wolken, en na een lange tocht vond ik een rustige plek bij een kerkhof, waar ik mijn kamp opsloeg voor de nacht. Ondanks de natte kleren en de kou, zorgde een brood met wat mayonaise en tonijn, die ik had gekregen voor een welkome maaltijd, en met mijn lichaamswarmte probeerde ik mezelf warm te houden terwijl ik de slaap probeerde te vatten.