Gisteravond heb ik wat te veel gegeten, terwijl er nog maar twee kippenboutjes over waren. Ik voelde me ‘s avonds een beetje onrustig en het was erg warm in mijn slaapzak. De slaapzak is een beetje vochtig van de dauw, maar ik zal hem zo moeten inpakken omdat ik achter een heuvel lig. De weg is nu voornamelijk vlak voor me, over de grote weg.
Bij de kerk “Pievo di san Stefano” heb ik een uitgebreid ontbijt genomen, waar ik ook mijn slaapzak kon laten drogen in de volle zon. Ik sprak met een Italiaan die zich afvroeg hoe ik het allemaal deed, hij stelde veel vragen maar dat hinderde me niet om te antwoorden. Hij vertelde dat veel mensen zich niet goed voelen na hun pensioen. Nu ga ik helemaal stijgen tot aan de “chiesa di San Giorgio”.
Van daaruit ga ik helemaal naar beneden terug om dan weer scherp te stijgen over een oude weg naar de “oratoria dell’ Annunciazion”. Het is gesloten, maar de ruimte staat open en je kunt van achter het rasterwerk het interieur bewonderen.
Ik heb mijn korte broek aangetrokken omdat het redelijk warm was, hoewel het geen mooi zicht is met die twee witte benen, maar ze zullen wel bruin worden. We gaan verder door de bossen, de paden zijn steeds afgescheiden met muren. Toen ik in Fileto aankwam, waren de meeste winkels gesloten en was er niet veel leven. Dit is een omheind dorpje en ik kon de kerk niet binnen omdat er een begrafenis bezig was.
Verder trok ik over een houten brug, een beetje omhoog dacht ik, en vond ik een slaapplaats tussen de duiven, maar er was zoveel rommel dat ik een stukje verder ben gegaan. Nu ben ik bij de ingang van het dorp Virgoletta. Hier sla ik mijn kamp op, het is al 17:30 uur en als ik het dorp door moet, moet ik dalen in het bos en weet ik niet of ik daar een goede plek kan vinden.