Voor degenen die zich afvragen waar ik momenteel ben, zie de foto’s. Ik ben een beetje achter met mijn dagboek, voornamelijk door vermoeidheid, het slechte weer, en de vele ontmoetingen die veel mentale energie van me vragen. Toch is elke inspanning de moeite waard. Deze ervaringen geven me een rijker inzicht in de veerkracht van de ziel en in het werkelijke leven.
De afgelopen dagen zijn een wervelwind geweest van nieuwe gezichten en onverwachte situaties. Elke ontmoeting heeft me iets bijgebracht, iets geleerd over mezelf en de mensen om me heen. Het zijn momenten van gedeelde verhalen, van lachen en soms ook van stil verdriet.
Het slechte weer heeft zijn tol geëist. Regen die non-stop valt, modderige paden en doorweekte kleren. Maar zelfs in deze omstandigheden ontdek ik een bijzondere schoonheid. De druppels die als diamanten aan de bladeren hangen, de frisse geur van natte aarde, het geluid van regen dat als een zacht deken over het landschap valt. Het is alsof de natuur me uitnodigt om stil te staan, om te ademen en de eenvoud te waarderen.
De vermoeidheid heeft ook een rol gespeeld. Mijn benen voelen soms zwaar aan, mijn rug protesteert onder het gewicht van mijn rugzak. Maar elke stap brengt me dichter bij mijn doel, bij een nieuwe ontdekking, een nieuwe ontmoeting. Het is een fysieke uitdaging die me mentaal sterker maakt.
En dan zijn er de ontmoetingen. Elke persoon die ik tegenkom, draagt een eigen verhaal met zich mee. Verhalen van hoop, van verlies, van doorzettingsvermogen. Het zijn deze verhalen die me inspireren, die me laten zien hoe veerkrachtig de menselijke ziel kan zijn.
Ik besef meer dan ooit hoe waardevol het is om echt te luisteren, om te delen, om samen te zijn in het moment. Het zijn deze interacties die me rijker maken, die me een dieper begrip geven van wat het betekent om mens te zijn.
Dus, terwijl ik mijn reis voortzet en mijn ervaringen opschrijf, ben ik dankbaar voor elke ontmoeting, elke uitdaging en elke les die ik onderweg leer. Ze vormen samen een mozaïek van herinneringen die ik voor altijd zal koesteren.