Dag 122 van Lussan tot Auch 19,1 km

Het slapen bij de kerk viel me alleszins mee. Nadat ik alles had ingepakt en wat brood had gegeten, begon ik aan de dag. Vandaag zal het regen en tussen 26° – 17°.

Ik verliet het dorp via een asfaltweg, omringd aan de ene kant door een enorme muur van een kasteeldomein. Na een tijdje sloeg ik af naar een landbouwweg die door de velden leidde. We passeerden een groot reservoir en kwamen weer op asfaltwegen, die ons naar een gehucht voor Montégut brachten. Hierna vonden we weer een landbouwweg omringd door bomen.

Bij de kerk van Montégut aangekomen, wist ik dat Hervé hier in de buurt had geslapen. We gingen daarna scherp naar beneden om de weg in een bos te vervolgen. Hier was een brede beek zonder brug; er lagen enkele stenen in het water, maar het was oppassen geblazen. Eenmaal door het bos, maakten we twee kleine ommetjes om onder een druk bereden weg door te komen. Aan de andere kant kwamen we terug op onze route.

Deze weg voerde ons nu door een industrieterrein en de voorsteden van Auch. Via een park volgden we de rivier “Gers” tot aan de tweede brug waar we de rivier overstaken. Vervolgens gingen we naar het centrum van de stad. Ik moest alleen nog mijn slaapplaats vinden. Om 13 uur kwam ik aan en installeerde me in een hoekje, aangezien de deur pas om 15 uur open zou gaan.

In de tussentijd keek ik naar berichten op mijn GSM en schakelde de economische modus uit om alle berichten van de dag te ontvangen. Tot mijn verrassing zag ik een bericht van Hervé: hij was ook in Auch aangekomen en had niet in Montégut overnacht. Dat maakte me een beetje triest, maar ik was blij voor hem. Ondanks zijn handicap is hij heel moedig en een goed mens.

Na enige tijd kwam er een andere pelgrim binnen. Ik herkende hem meteen: Daniel, de Amerikaan die ik in Aire-sur-l’Adour had ontmoet. Hij herkende me niet onmiddellijk, maar na een tijdje wel. Daniel was op de terugweg; hij was in Lourdes geweest, had een stukje van de Camino in Spanje gelopen, maar vond de drukte daar niet prettig. Daarom had hij besloten terug te keren naar Montpellier, om van daaruit naar Oslo te vliegen voor een nieuwe trektocht.

Om 15 uur gingen de deuren open en werden we toegelaten. De jonge Amerikaan die ik eerder had gezien, was er ook. Hij had zijn rugzak binnengezet om de stad te verkennen zonder zijn ballast.

We kregen ieder ons bed toegewezen en konden ons installeren. Daniel en de anderen gingen naar een kerkdienst om 17 uur, maar ik wilde graag eens goed koken en sloeg de uitnodiging af. Om 18 uur ging ik naar de enige Carrefour die nog open was. Ik kocht diepvriesproducten, geroosterde aardappeltjes, hamburgers en verse broccoli.

Terug op de slaapplaats maakte ik een heerlijke maaltijd klaar. Het smaakte geweldig, ik had echt honger. Rond 20 uur kwamen de anderen terug. Ze hadden een snack gegeten en wat rondgedwaald in de stad.

We waren allemaal moe en gingen snel naar bed. Om 22 uur viel ik in slaap, waarschijnlijk door de vele kilometers die ik had afgelegd. Vandaag was mijn drijfveer om nog een laatste keer mijn kameraad te zien. Hopelijk vind ik morgen ook de moed om deze afstand af te leggen, maar dat zal morgen uitwijzen.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *