De nacht een paar keer wakker geworden. Heb ook de hele slaapplaats omgedraaid. Mijn nadeel is dat ik maar enkel kan slapen op mijn rechterkant of op mijn rug. Mijn linkerzijde houdt het nooit lang vol.
Om 6 uur ‘s morgens alles ingepakt en me op het bankje terug geïnstalleerd buiten de beide. Hier heb ik twee pakjes noedels klaargemaakt om de dag met extra energie te beginnen.
Vervolgde de aardeweg tot in Noailhac, waar ik op het plein mijn water kon bijvullen. Nam ook nog een kijkje bij de kerk, die volledig omgeven is door het kerkhof. De kerk zelf was niet open.
Eigenlijk maakt deze weg een ommetje naar Noailhac, want als je de kaart bekijkt, kun je dit dorp links laten liggen.
Nu ging ik door bosrijk gebied. De wegen zijn golvend, hier en daar eventjes een pittige helling, maar echt niet noemenswaardig. Tot mijn grote verbazing kwam ik geen enkele andere pelgrim tegen, geen andere persoon. Moedersziel alleen met de vogeltjes en het gezoem van allerlei insecten. Het viel me ook op dat er enorm veel vlinders zijn. In alle soorten: witte, zwartgeflikte, oranje met zwarte vlekjes, en ga zo maar door. Een aangenaam schouwspel om te zien, steeds fladderen ze met twee achter elkaar.
Eenmaal uit het bosrijk gebied kwam ik op asfaltwegen terecht. Dit was al de buitenwijken van Castres. Hier moest ik goed opletten welke weg ik nam, omdat ik naar de Decathlon wilde gaan. De wegen hier zijn eenrichtingsverkeer, wat me tegemoet kwam.
Bij de Decathlon vroeg ik of ze Mendl-schoenen hadden. Enkele bij de jager schoenen en deze waren te hoge versie. Omdat ik toch de hele tijd met lage schoenen heb gewandeld, hield ik me bij stapschoenen met een lagere schacht.
Ik paste er een paar en besloot uiteindelijk om Merrell te nemen in maat 44. Deze zaten ruim en hinderden me nergens bij de verschillende bewegingen, maar gaven wel goede steun. Kocht ook nog een onderzeil. Hier moet ik zeker Sebastian bedanken voor de royale donatie. Sebastian heb ik weken geleden ontmoet; hij is ook een enthousiaste wandelaar van de Camino. Nogmaals bedankt.
Tevreden met de aankoop volgde ik mijn weg langs de grote baan naar Castres. De baan was goed te lopen omdat er een apart voetpad was voorzien. Niet veel verder kwam ik een Lidl tegen. Ik deed hier inkopen omdat ik honger had. Eenmaal dit gedaan, vervolgde ik mijn weg. Ik had op de kaart een groen ingekleurde vlek gezien op deze baan, waarschijnlijk een park.
Bij het park nestelde ik me op een bank en nuttigde een volledig gebraden kip. De politie circuleerde in dit park met z’n zessen. Ik zei vriendelijk goedendag, ze bekeken mij met een rare blik, maar zeiden verder niets. Dacht toch dat ik een opmerking zou krijgen.
Vervolgde mijn weg naar Castres. In de kathedraal vond ik op een folder het adres van het parochiaal secretariaat. Ik begaf me daarheen en vroeg om onderdak. Ze konden me onderdak bieden, maar moesten hiervoor een vrijwilliger optrommelen die me toegang gaf tot het gebouw. Het gebouw was ongeveer 800 meter terug wandelen.
Eenmaal alle formaliteiten waren gedaan en de werking van het gebouw was uitgelegd, vertrok de vrijwilliger en liet me nog een maaltijd achter voor morgenvroeg.
In de badkamer stond ook een wasmachine. Daarvoor moest ik eerst naar de supermarkt om wasmiddel te halen. Ging naar de supermarkt en deed ook nog andere aankopen, zoals eieren.
Eenmaal terug verzamelde ik het te wassen goed. Verdeelde het over drie machines. Het zou even duren voor alles gewassen was, maar het zou wel fris en net zijn.
Werkte nog een beetje aan de website en trachtte zoveel mogelijk foto’s te back-uppen. Het was nog een beetje warm en ik zette een grote kan koffie.
Toen alles klaar was van de was en opgehangen, begaf ik me naar bed. Kon niet onmiddellijk de slaap vinden; het duurde tot na middernacht. Er was enorm veel wind buiten. Had de vensters op een kier gelaten om ventilatie te hebben zodat de was kon drogen. Hopelijk is deze tegen morgen droog.e te installeren. Dit gaf me de tijd om mijn dagboek aan te vullen en te genieten van een stukje chocolade.