Heel goed geslapen in de fauteuil. Deze morgen noodels gemaakt en thee. GSM opgeladen in de kerk en de website bijgewerkt. Afwas gedaan en alles netjes ingepakt. Vertrokken om 8:30, het was in het begin lichtelijk omhoog.
Steeds door de bossen op zachte paden. Het landschap golft maar je blijft ongeveer op dezelfde hoogte. Ik wil het dorp La Salvetat-sur-Agout bereiken voor 12:30 uur omdat alle winkels dan dicht gaan. Het wandelen gaat steeds beter op de sandalen. ‘s Morgens is het toch stram, maar na enige tijd gaat het beter.
In het dorp ga ik naar de U supermarkt in het centrum van het dorp. Ik doe aankopen voor twee dagen. Maar moet wel vaststellen dat ze hier geen vers brood verkopen. Ik moet terug naar beneden naar de bakker waar ik drie baguettes aanschaf. Op het plein een klein beetje verder eet ik mijn middagmaal. Na het middagmaal val ik bijna in slaap.
Er staat hier een waterpunt. Veel mensen stoppen hier en vullen hun kruiken. Ook bewoners komen hier grote flessen vullen.
Na goed uitgerust te hebben en klaar om te vertrekken, komt er een koppel dames en nestelt zich aan het waterpunt. Ik ga er naartoe en begin een conversatie, maar ze zijn druk bezig met hoe ze de route gaan aanpassen en waar ze gaan reserveren. Ze willen reserveren in Anglès, dat is toch minstens 18 km. Daar waag ik mezelf niet aan. Ik doe het rustig aan en dat zal een dorp voor morgen zijn.
Ik loop nog wat rond in het dorp, dat van middeleeuwse afkomst is. Er heeft ook een kasteel gestaan, dat deels verdwenen is. De oude kerk is helemaal afgebroken en een nieuwe aan de andere kant van het dorp gebouwd. Hier is ook een restaurant met verschillende emblemen van sterrenchefs. Ik volg dan de aanwijzingen, maar op een gegeven moment zie ik geen aanwijzingen meer. Ik weet dat ik de rivier over moet, dus ga ik over de brug en volg mijn GPS.
Helaas vergis ik me bij de keuze van twee grote wegen. Ik moet terugkomen op mijn stappen en de andere weg volgen, maar hier vind ik ook geen enkele aanwijzing, hoewel ik volgens de GPS in de goede richting zit.
Enkele kilometers verder zie ik toch aan de linkerkant een teken dat uit het veld komt. Ik bekijk de rechterkant en zie daar ook het teken dat het veld in gaat. De weg is veranderd denk ik, zodat men de grote weg vermijdt, die ik de hele tijd met mijn GPS heb gevolgd.
Lange tijd volg ik hier een asfaltweg tot we aan een groot berkenbos komen. Hier is het aarde op de weg. Ik kijk rond en zie veel berkenbladeren liggen. Ik zoek een schuilplaats en maak alles klaar voor het slapen gaan.
Ik treuzel niet te lang om in mijn slaapzak te kruipen en me met mijn binnenzaklaken af te dekken tegen de muggen. Het stappen ging goed, maar mentaal zit ik er even doorheen. Ik moet rusten en terug energie opwekken om door te gaan. Door het trage tempo heb ik tijd om rond te kijken en realiseer ik me veel dingen die ik anders gewoon aan me voorbij laat gaan. Eigenlijk heb ik geen vast doel en laat ik het op me afkomen. Tijd zal leren dat ik zal aankomen.
Het is ook heel vervelend om met die sandalen te lopen. Je moet steeds opletten waar je je voeten zet. Het zijn vooral de scherpe stenen die doordrukken en pijn veroorzaken. Ik heb geen last van mijn enkels of mijn evenwicht, die zijn sterk genoeg en flexibel om alle oneffenheden op te vangen. Maar je loopt op sandalen nu eenmaal rustiger omdat je je tenen niet wil bezeren aan een tak of steen. Het is 21:00 uur. Ik heb er genoeg van en ga slapen.